Dag 21 en 22 - 11 en 12 juni
Verkeer
Auto rijden in Albanië blijft een bijzondere
aangelegenheid. Ook dit land heeft
de blik duidelijk naar het Westen gericht en doet erg zijn best aansluiting te
vinden bij West-Europa. De aanpak van het wegennet is er een voorbeeld van. Een
deel van de wegen is duidelijk vernieuwd en goed berijdbaar maar ook op zo’n
vernieuwde weg kunnen ineens putdeksels uitsteken of loopt het asfalt wel erg abrupt
af. Soms wordt zo’n vernieuwd stuk ook ineens onderbroken door een paar
kilometer weg, dat nog in oude staat verkeert. En ja, een snelweg kan wel viaducten
hebben, maar dat betekent niet, dat die op hun beurt weer aansluiten op een
weggetje. Min of meer officiële op- en afritten naar de snelweg worden afgewisseld
met plotselinge opritjes vanaf een bedrijf of industrieterrein. En op de
autoweg of snelweg kun je ook fietsers tegen komen, zowel aan de goede als aan de verkeerde
kant van de weg. Of een paard-en-wagen of wat koeien. En daar tussendoor halen
dan de Mercedessen in, desnoods in de bocht . . .
Fruit verkopen langs de kant van de weg |
Brommer met aanhangwagen |
Een koe onderweg |
Of een karretje, dat op de autoweg rijdt |
Eén dorpspleintje, vier Mercedessen |
Apollonia
Ongeveer in bovenstaand decor zijn we van Berat naar
de opgravingen van Apollonia gereden, nabij Fier. Overigens niet rechtstreeks van
Berat naar Fier; die weg werd ons als zijnde zeer slecht sterk afgeraden door
de campingeigenaresse.
Het werd dus een omweg: van Berat naar Lushne en via
de snelweg naar Fier. Apollonia ligt - dwars door Fier - een aantal kilometers westelijker.
Apollonia dateert van 500 voor Christus en was toen
een Hellenistische nederzetting. Enige eeuwen later sloot de stad zich vrijwillig
bij het Romeinse rijk aan. Nu zijn er nog enkele overblijfselen uit die tijd te
zien, waaronder de façade van het toenmalige gemeentehuisl. Destijds lag de
nederzetting aan zee maar in de loop der eeuwen is de toegang dicht geslibt en
inmiddels ben je ter plekke een flink aantal kilometers landinwaarts.
Paradijs aan zee
Van Appolonia zijn we weer teruggereden naar Fier en
Lushne en vervolgens richting Durres. Westelijk van Kavaje ligt camping Pa Emer
aan zee. Een paradijselijk plekje, waar we aan het strand staan en ons enige
dagen in de tropen wanen.
Pa Emer betekent overigens: geen naam. De camping-zonder-naam dus.
Pa Emer betekent overigens: geen naam. De camping-zonder-naam dus.
Gereden: ca. 145
kilometer
Weer: Zonnig en warm: 32 graden