Lange aanrijroute

Dit blog is verplaatst naar www.slakopreis.nl - West Balkan. U wordt binnen 5 seconden doorgeleid naar deze site. 

Dag 1 t/m 3  22, 23, 24 mei

We willen naar de West-Balkan en die ligt niet naast de deur als je in West-Nederland woont. We doen 2,5 dag over de 1230 kilometer naar Ptuj in Slovenië.

Onze reis begint vrijdag 22 mei. Paspoorten en creditcards? Check. Kaarten en gidsen? Check. Pindakaas en hagelslag? Check. En zo checken we 1001 dingen. En nog een paar meer deze keer, want via Holidaylink komt een familie op huis en tuin en bovenal op poes Matsy passen. De familie arriveert na ons vertrek en we willen het huis natuurlijk wel spic en span achterlaten voordat we vrijdag om 9.30 uur de deur achter ons dicht trekken.

Hoewel we soms graag als slakken rustig aan binnenwegen zoeken, kiezen we nu toch voor de Duitse Autobahn. Via Venlo, Keulen rijden we over de Rechtsrheinische Autobahn A3 via Frankfurt naar Wurzburg. Zo’n 20 kilometer later vinden we rond 18.00 uur een plaatsje op http://www.camping-mainblick.de in Schwarzach-Schwarzenau 

Hoewel we veel files verwachtten, is dat vandaag mee gevallen en kijken we terug op een voorspoedige tocht langs en door het groene, glooiende en weidse Duitse landschap.
We hebben vandaag 555 kilometer gereden. 

Dat er geen files zijn kunnen we zaterdag 23 mei  niet zeggen. Voor en na Nürnberg staan we soms stil en rijden we soms stapvoets verder.  Het schiet niet op en bovendien reizen na Passau donkere wolken en kletterende regen met ons mee. Kort voor Graz in Oostenrijk houden we het na 19.00 uur voor gezien en zetten de camper op de handrem op de kleine  camping-lanzmaierhof in Frohnleiten.  We staan er in een boomgaardje achter een oud hotel, annex restaurant.

Het is allemaal wat vergane glorie maar de vriendelijkheid van de gastheer maakt alles goed. Zoals in Fawlty Towers vervult hij meerdere rollen en verandert hij met behulp van een wit jasje van gastheer in kok. Met verve bereidt hij in die rol voor ons een eenvoudige maar voedzame (en lekkere) maaltijd: verse, plat geslagen cordon bleus met sla.
We hebben vandaag 559 kilometer gereden.

Ptuj

Zondag 24 mei resten ons dan nog slechts 120 kilometer naar camping-terme in ptuj  in Slovenië. (ACSI—camping). campercontact. nr 10077

Vlakbij de camping ligt een uitgestrekt complex met vele zwembaden met glijbanen en dergelijke. Dat laten we voor wat het is, ook omdat zon en wolken elkaar vandaag afwisselen. In plaats daarvan wandelen we ‘s middags langs de rivier in een klein half uur naar het dorp Ptuj. Het is duidelijk een oud stadje, waar boven een kasteel torent. De Slovenen doen ook erg hun best om het toeristen naar de zin te maken met kamers, B&B , terrasjes en ijssalons. We treffen het, want deze dagen is in het dorp een soort zomermarkt gaande. Er staan kraampjes met lokale producten, de bewoners ontmoeten elkaar met glazen wijn en het plaatselijke koortje zingt. Een feestelijke zondagmiddag dus.


24-05-2015 Ptuj
24-05-2015 Ptuj24-05-2015 Ptuj

Van Ptuj naar Belgrado

Dag 4/5  25 en 26 mei


     Servie

“Deze?”vraagt de vriendelijke oude baas in het restaurant van camping/annex ezelboerderij Zasavica bij Sremska Mitrovica in West-Servië. Althans, die vraag begrijpen wij als hij een plastic 3-liter fles (waarin in Nederland zonnebloemolie wordt verkocht) omhoog houdt. We knikken en krijgen een glas witte wijn ingeschonken. De communicatie verloopt met handen en voeten en een enkel woord Duits of Engels.

Dat wordt anders als later de baas arriveert. In goed Engels vertelt hij hoe zijn vader 17 jaar geleden gegrepen wed door het natuurgebiedje met allerlei flora en fauna. Vader wist het op een lijst van beschermde natuurgebieden te krijgen. In de loop der jaren zijn er een een boerderij met ezels, een restaurant en een camping gevestigd. De ezels leveren ezelinnenmelk, waar een bijzondere kaas van wordt gemaakt. Het geheel heeft ook een educatieve functie en trekt schoolklassen en toeristen. Voor groepen organiseert men rondvaarten door het gebied, dat sprekend op de Biesbosch lijkt, compleet met uitgezette bevers. Voor ons tweeën blijft de boot aan de kant liggen.



Niet de Biesbosch maar natuurgebied Zasavica





P1060897 (Small)P1060903 (Small)P1060910 (Small)


Tussen de buien door maken we een wandelingetje over het terrein, beklimmen de uitzichttoren en bewonderen we het ooievaarsnest.

De camping ligt niet ver van Sremska Mitrovica en die plaats was ooit een van de vier hoofdsteden van het Romeinse Rijk. Er zijn nog een paar overblijfselen van te zien. Ook die zien we tussen de buien door. We weten niet goed wie we moeten geloven:  de Serviër, die vertelde dat het al vier weken regende of de campingbaas, die ons bezwoer dat het een week eerder meer dan 30 graden was. We neigen naar de eerste! 




Muurschildering verijst naar Romeins verleden


Romeinse resten

We zijn hier gekomen na een rijdag van Ptuj in Slovenië, door Noord-Kroatië. Een slaapverwekkende tocht door een vlak en saai landschap. Bovendien is het de gehele dag grijs, grauw en nat. 
Rond Zagreb is wel te merken dat Kroatië zijn best doet om Westers te zijn. Ten Noorden van die stad passeren we een Amerikaans aandoend outletcenter en wat later een enorm winkelcentrum met Westerse ketens als Zara, H&M en C&A.

Dat beeld is drastisch anders als we eenmaal de grens met Servië over zijn. De oorspronkelijke snelweg van betonplaten heeft weliswaar een asfaltlaagje gekregen maar dengt-dengt nog steeds als vroeger. Eenmaal van de snelweg af, zijn de wegen wel heel maar lijken toch erg veel op een lappendeken. En ook de huizen tonen een duidelijk lager welvaartsniveau dan in de Westelijker landen.





Dinsdagmiddag rijden we door naar Belgrado
Gereden: Afstand Ptuj-Zasavica: 421 kilometer
Overnacht: camping-zasavica in Sremska Mitrovica  campercontact 18471

Gereden: Afstand Zasavica-Belgrado-Zemun: 82 kilometer

Overnacht:  camping Dunav in Zemun, Belgradocampercontact nr. 15236

Belgrado

Servie – Belgrado

Dag 6    27 mei

We zijn de laatste dagen gewend geraakt aan grijs en grauw weer, waarbij de kletterende plensbuien zich afwisselen met zeurende druilregens. Dat weer weerhoudt ons dus niet om - gewapend met paraplu's – het 800 meter lange weggetje van de camping af te lopen naar de hoofdweg om daar bus 704 of 706 te nemen naar het eindpunt in Belgrado-centrum.

Veel speciale gebouwen kent de stad niet, mede omdat deze door de eeuwen heen speelbal is geweest van Ottomanen en Habsburgers. Bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en later de Balkanoorlog deden de stad ook geen goed. Toch zijn er her en der nog wel wat oude, pompeuze gebouwen te zien. Verder doet de stad vooral zijn best om bijdetijds, Westers en modern te zijn.

Belangrijkste bezienswaardigheid is het fort, hoog boven de stad, vanwaar je een prachtig zicht hebt op het samen gaan van de rivieren Sava en Donau.


Het fort toren hoog boven de rivier uit

Sava en Donau komen samen


Op de boten aan de overkant van de rivier zijn in de zomer discotheken en dergelijke gevestigd. 


http://www.belgradewalkingtours.com  en  http://belgradefreetour.com/  organiseren wandeltochten met gids door de stad. Een jonge studente van de laatstgenoemde organisatie leidt ons en vier anderen door het centrum.  Ze vertelt ondermeer dat Servische kinderen zowel het gewone als het Cyrillische schrift leren en ook dat inwoners uit de verschillende landen uit het voormalige Joegoslavië eigenlijk dezelfde taal spreken en elkaars dialect kunnen verstaan. Behalve het fort laat ze vooral de uitgaanswijken zien en een markt  en vertelt ze daar over. Het wordt ons wel duidelijk dat de stad een hip en gezellig uitgaansleven kent, wat heel wat jonge toeristen aan trekt. 


Uitgaanswijk Skaderlija



Markt

In uitgaansstraat Silicon Valley

Kerken als de Markus-kerk en de St.Sava basiliek liggen helaas niet op de gevolgde wandelroute.
We hebben echter geen zin meer om de route naar deze plaatsen na de tour nog op te zoeken en rijden met de bus weer terug naar de camping.

Gereden met de camper: 0 kilometer
Overnacht: camping Dunav in Zemun, Belgrado   campercontact nr 15236
Weer: regenachtig


Kremna en omgeving


Dag 7   28 mei  


Van Belgrado naar Kremna

Wie door Servië trekt, moet geen haast hebben. De afstand van Belgrado-Zemun naar Kremna in West-Servie is zo’n 200 kilometer maar vergt een reistijd van ruim 4,5 uur zuivere rijdtijd. 
Onze Tom-Tom kent wel voldoende wegen in Servië maar helaas maar weinig plaatsen. Het invoeren van een route naar de uitgezochte camping Viilmajovca bij Kremna is daardoor niet eenvoudig. In een combinatie van kaart en Tom-Tom lukt het ons toch onze weg te vinden.

De route voert ons door de buitenwijken van Belgrado, via allerlei ‘witte’ weggetjes uiteindelijk naar weg 19 en vandaar via weg 101 naar Valjevo. De wegen zijn best wel goed berijdbaar maar er zijn ook stukken, waar het flink sturen is om de kuilen en gaten te vermijden. We komen door dorpjes met lintbebouwing en zien afwisselend opgeknapte en nog niet afgebouwde huizen. Het boerenland ligt er meestal schoon en georganiseerd rommelig bij.
Die indruk is anders als er sprake is van enige industrie; vaak ziet dat er vuil of vies en zeker rommelig uit.

Onderweg op de autoweg 





Rondom Valjevo wordt het landschap heuvelachtiger en na deze stad voert weg 21 ons echt over bergen en door dalen. Echt armoedig vinden we het hier niet maar het is wel duidelijk dat het land in opbouw is en dat het welvaartsniveau nog flink wat lager ligt dan in West-Europa.

Kremna

Via de vuile industriestad Uzice komen we in het dorp Kremna. Daar vinden we op camping Viljamovka een plekje tussen de jonge perenbomen en worden we allerhartelijkst ontvangen door de oude campingbaas. Met hulp van zijn assistente, die een paar woorden Engels kent, legt hij de bezienswaardigheden van de streek uit. 




Die uitleg gaat gepaard met glaasjes door hem zelf gestookte perenbrandy. Gul worden daarbij telkens onze glaasjes weer bij geschonken. “Op één glas kun je niet lopen”, zo legt hij met zijn drie woorden Engels uit. Bovendien zorgt zijn met een medaille bekroonde destillaat volgens hem zowel voor zuiver bloed, als voor een opgeruimde geest en is het spul ook nog karaktervormend. Tegen zo veel vriendelijkheid en argumenten zijn we niet opgewassen. Overladen met tips voor morgen – en een heel klein beetje tipsy – lopen we terug naar de camper.

Kamperen tussen de perenbomen


Uitzicht vanaf de camping


Hooischelven vlakbij de camping


De distilleerderij van de campingbaas


Gereden: 216 kilometer
Overnacht: Camping viljamovka in Kremna   campercontact. 22561
Weer: Bedekte lucht maar droog.


Dag 8  29 mei   

Openlucht museum Sirogojno

Eindelijk, daar is-tie dan:  de zon!

Eigenlijk willen we mee met het smalspoortreintje in Mokra Gora, maar dat blijkt deze morgen in dit schoolreisjesseizoen helemaal vol te zitten. We maken daarom een reservering voor morgen en bezoeken vandaag het openlucht museum Sirogojno.

Het wordt een mooie rit door het berglandschap. Met een combinatie van kaart, aanwijsborden langs de weg  en TomTom (Sirogojno valt onder Nuttige plaats – toeristische attractie) vinden we na ca. een uur rijden over smalle regionale weggetjes het dorp moeiteloos.

Sirogojno is een etnisch dorp met oude, houten huizen uit de streek. Het laat zien hoe er aan het einde van de 19e eeuw werd geleefd. Rond het hoofdhuis werden kleine huisjes (niet meer dan een slaapkamer) gebouwd voor de getrouwde zonen. Verder waren er op het erf schuurtjes, stallen voor vee, ruimtes om kaas te maken, andere om groenten te bewaren en weer andere om fruit te drogen. Leuk om te zien.

Openlucht museum






Interessant vonden we ook het breimuseum, waarin werd uitgelegd hoe in de 60-er en 70-er jaren de vrouwen uit de regio zich een inkomen verwierven door truien, vesten en jassen te breien van prachtig gekleurde IJslandse wol. Ze waren beroemd om hun deels ingebreide en deels geborduurde patronen. Nog altijd worden in kraampjes lokale breiwerken verkocht. .
Hedendaags leven

Eenmaal terug op de camping raken we in gesprek met de vrouw van de campingbaas, die wat Engels spreekt. Zij is er alleen in weekenden. Ze vertelt dat het terrein van haar grootvader is geweest. Haar man – een oud-professor (leraar denken wij)  in de muziek – is wat jaren geleden de camping begonnen. 
De twee dochters hebben respectievelijk Engels en Farmacie gestudeerd maar verdienen slecht. Volgens haar verlaten daarom veel jonge mensen, die hebben gestudeerd het land. Toekomst voor haar kleindochters ziet zij vooral in Europa. De opbrengst van de camping moet helpen om die meisjes in Oostenrijk te laten studeren. Daarmee wordt meteen duidelijk waarom de prijzen hier in euro’s staan.

De vrouw van de campingbaas wenst voor haar kleindochters een betere toekomst dan deze. 


Gereden: 118 kilometer
Overnacht:  Camping viljamovka in Kremna   campercontact. 22561
 Weer: blauwe lucht en zonnig



Dag 9  30 mei   Treinrit Mokra Gora

Het hoort de laatste jaren bijna onverbrekelijk bij onze reizen: een bijzondere treinrit. Meestal  worden ze in de reisgidsen of de plaatselijke brochures als ‘de mooiste’ of ‘de meest bijzondere’ treinreis omschreven. De treinrit van vandaag vormt daarop geen uitzondering. Het traject staat bekend als de Sargan 8 bij Mokra Gora, zo’n 15 kilometer van de camping.

De rit in de oude rijtuigen is zeker charmant en het landschap is mooi, zij het niet spectaculair. Eigenlijk gaat het bij dit treintje vooral om het vernuft van de spoorwegingenieurs, die het smalspoor in de twintiger jaren van de vorige eeuw aanlegden.
Net als in Flam in Noorwegen (flam-trein) bestaat dat vernuft er uit dat zij kans zagen om over een lengte van 15 kilometer bijna 300 meter hoogteverschil te overbruggen. Dat deden ze door 22 tunnels door de bergen te hakken en 5 bruggen te bouwen. Over en door de berg heen beschrijven de rails een 8, vandaar de naam van het traject, dat ooit deel uitmaakte van een spoorlijn, die Belgrado met Dubrovnik verbond.
De rit gaat van rechtonder naar links boven. Zie de 8.








Op een klein stationnetje . . . . 



Het lijntje hield in 1974 op te bestaan en raakte in bijna 25 jaar overwoekerd door onkruid en in verval.  In 1999 hebben enthousiaste vrijwilligers het met steun van de spoorwegmaatschappij voor elkaar gekregen dat het traject weer in oude glorie werd hersteld en het treintje weer ging rijden. Dit laatste tot grote vreugde van de regio, want sindsdien is het een toeristische attractie, die veel bezoekers trekt.

Uitzicht vanuit de trein


Na afloop van de ruim twee uur durende rit heen en terug bezoeken we nog het filmdorp Kustendorf (Drvengrad). Het dorp is ooit gebouwd door filmregisseur Emir Kusturica voor zijn film ‘Life is a Miracle’. Het mocht wat kosten zeker! Inmiddels is het geheel in gebruik als een hotel en kun je in de verschillende huisjes overnachten.






Gereden: 29  kilometer
Overnacht: Camping Viljamovka in Kremna   campercontact. 22561
 Weer: blauwe lucht en zonnig










Kloosters en binnenland

Dag 10   31 mei   Ovcar Banja kloof en Zica klooster

Vandaag hebben we ons het reizen hier weer wat meer eigen gemaakt.

TomTom kent na wat updaten naast de wegen nu ook de plaatsen. En dat helpt goed om onze weg  uit te stippelen. De route voert na Uzice en Pozega door de Ovcar Banja kloof. Het heet kloof maar wij vinden het meer een dal, waar de rivier Detinja doorheen voert. 

Omdat we geld wilden pinnen zijn we eerst door gereden naar Cacak. Daarna leek het aantrekkelijk om dezelfde route door de kloof terug te rijden naar de camping Ovcar Banja aldaar. Dat bleek een vergeefse tocht: de camping was dicht en zag er ook wel erg primitief uit. 

Zica Klooster

Na voor de derde keer dezelfde weg te hebben gezien, zijn we via Kraljevo door gereden naar het Zica-klooster, zo’n 5 kilometer ten zuiden van Kraljevo.
Dat rode klooster blijkt veel kleiner dan we dachten. Het ligt er prachtig bij, in een klein park,  maar met een goed half uur hebben we het wel bekeken. Het klooster is rond 1200 gebouwd en fungeerde als kroningskerk van de koningen van Servië in de 13e eeuw. De oudste fresco’s dateren uit 1212. Helaas zijn er in de loop der jaren nog al wat vernielingen geweest, waardoor er van de originele fresco’s nog slechts delen te zien zijn. Voor de Serven zelf is het klooster duidelijk een heilige plaats. We zien veel jonge mensen eerbiedig de iconen groeten of kussen.


Fotograferen mag niet; deze afbeelding komt van iternet


Interieur kerk Zica klooster 


 Zica klooster

Van ons oorspronkelijke plan om op het parkeerterrein van het klooster te overnachten (er staat een toiletgebouw bij) hebben we afgezien; het was nog vroeg en zo gezellig is zo’n parkeerterrein niet

In plaats daarvan zijn we doorgereden naar klooster Studenica. Een prachtige tocht van zo’n anderhalf uur, waarbij de weg wordt geflankeerd door groen beboste bergen.
Na met z’n tweeën voor 13 euro te hebben gegeten mogen we gratis overnachten bij het restaurant, vlakbij dit klooster. 

Gereden: 230 kilometer
Overnacht: Parkeerplaats van restaurant bij klooster Studenica
Weer: blauwe lucht en zonnig


Dag 11    1 juni   Studenica klooster en binnenland


Het Servisch-Orthodoxe geloof hoort bij de kunst en cultuur hier. Koningen stichtten kloosters, monniken maakten regels en zo hoorden kerk en staat heel lang bij elkaar. Servië heeft heel veel kloosters en in vrijwel allemaal vind je fresco’s. 


Studenica klooster

Niet dat wij al die kloosters hebben bezocht maar de mooiste en belangrijkste, Studenica, wilden we zeker niet over slaan. Het is wel duidelijk dat die koningen en monniken voor hun kloosters prachtige plekken uit zochten en dit klooster  is daar geen uitzondering op. Het ommuurde complex ligt in een schitterende omgeving, tussen beboste bergen.
De fresco’s in de kerken hebben prachtige kleuren, waarbij rood, blauw en goud de boventoon voeren. Helaas zijn ook in Studenica de fresco’s erg beschadigd. Veel ervan zitten hier vol putjes, omdat men er in vroeger tijden een extra laag overheen wilde stuken. Om die te laten hechten, maakte men in de onderlaag maar putjes . . . .
Ondanks deze beschadigingen maakt de kerk met zijn serene rust indruk. Fotograferen mag niet maar stiekem maken we toch een paar haastige foto’s.


Het witte Studenica-klooster blinkt in de zon


Studenica


Fresco's in de kerk in Studenica


Fresco van een serene gekruisigde Christus



Binnenland

Na dit kloosterbezoek in de ochtendrust rijden we via dezelfde weg als gisteren door het dal van de Ivar weer terug naar Kraljevo. Onderweg hebben we nog een mooi gezicht op de burcht Maglic. 


Langs de rivier Ivar


Langs de Ivar


Gezicht op fort Maglic


Onze tocht voert verder door het binnenland van Servië naar het Zuid-Oosten.
We rijden over de 5 naar Trstenik. We hebben na Kraljevic de 102 op het oog maar TomTom laat on afslaanbij  Bela Voda en leidt ons via allerlei ‘witte weggetjes’ naar Blace. 

Die route voert ons door brede vruchtbare valleien met veel tuinbouw, fruitteelt en ook wat wijnbouw. 




Uiteindelijk een betere route dan de beoogde 102, want die bleek het laatste stuk wel erg hobbelig. Na verder gehotse-knotst te zijn naar Prokuplje en langs de M1, houden we het voor het laatste stuk voor gezien.  We rijden over de Autoput 1 tot motel Predejane, waar we een plaatsje voor de nacht vinden.

Gereden: 256 kilometer
Overnacht: Bij Motel Predejane aan M1  campercontact nr 19683
Weer: Blauwe lucht, zonnig, 27 graden. Bui aan het einde van de middag.