Dag 10 31 mei Ovcar Banja kloof en Zica klooster
Vandaag hebben we ons het reizen hier weer wat meer
eigen gemaakt.
TomTom kent na wat updaten naast de wegen nu ook de
plaatsen. En dat helpt goed om onze weg uit te stippelen. De route voert na Uzice en
Pozega door de Ovcar Banja kloof. Het heet kloof maar wij vinden het meer een
dal, waar de rivier Detinja doorheen voert.
Omdat we geld wilden pinnen zijn we
eerst door gereden naar Cacak. Daarna leek het aantrekkelijk om dezelfde route
door de kloof terug te rijden naar de camping Ovcar Banja aldaar. Dat bleek een vergeefse
tocht: de camping was dicht en zag er ook wel erg primitief uit.
Zica Klooster
Na voor de
derde keer dezelfde weg te hebben gezien, zijn we via Kraljevo door gereden
naar het Zica-klooster, zo’n 5 kilometer ten zuiden van Kraljevo.
Dat rode klooster blijkt veel kleiner dan we dachten.
Het ligt er prachtig bij, in een klein park,
maar met een goed half uur hebben we het wel bekeken. Het klooster is
rond 1200 gebouwd en fungeerde als kroningskerk van de koningen van Servië in
de 13e eeuw. De oudste fresco’s dateren uit 1212. Helaas zijn er in
de loop der jaren nog al wat vernielingen geweest, waardoor er van de originele
fresco’s nog slechts delen te zien zijn. Voor de Serven zelf is het klooster
duidelijk een heilige plaats. We zien veel jonge mensen eerbiedig de iconen
groeten of kussen.
Fotograferen mag niet; deze afbeelding komt van iternet |
Interieur kerk Zica klooster |
Zica klooster |
Van ons oorspronkelijke plan om op het parkeerterrein
van het klooster te overnachten (er staat een toiletgebouw bij) hebben we
afgezien; het was nog vroeg en zo gezellig is zo’n parkeerterrein niet
In plaats daarvan zijn we doorgereden naar klooster
Studenica. Een prachtige tocht van zo’n anderhalf uur, waarbij de weg wordt
geflankeerd door groen beboste bergen.
Na met z’n tweeën voor 13 euro te hebben gegeten mogen
we gratis overnachten bij het restaurant, vlakbij dit klooster.
Gereden: 230 kilometer
Overnacht:
Parkeerplaats van restaurant bij klooster Studenica
Weer: blauwe lucht en
zonnig
Dag 11 1 juni Studenica klooster en binnenland
Het Servisch-Orthodoxe geloof hoort bij de kunst en
cultuur hier. Koningen stichtten kloosters, monniken maakten regels en zo
hoorden kerk en staat heel lang bij elkaar. Servië heeft heel veel kloosters en
in vrijwel allemaal vind je fresco’s.
Studenica klooster
Niet dat wij al die kloosters hebben bezocht maar de mooiste en belangrijkste, Studenica, wilden we zeker niet over
slaan. Het is wel duidelijk dat die koningen en monniken voor hun kloosters
prachtige plekken uit zochten en dit klooster
is daar geen uitzondering op. Het ommuurde complex ligt in een
schitterende omgeving, tussen beboste bergen.
De fresco’s in de kerken hebben prachtige kleuren,
waarbij rood, blauw en goud de boventoon voeren. Helaas zijn ook in Studenica
de fresco’s erg beschadigd. Veel ervan zitten hier vol putjes, omdat men er in
vroeger tijden een extra laag overheen wilde stuken. Om die te laten hechten,
maakte men in de onderlaag maar putjes . . . .
Ondanks deze beschadigingen maakt de kerk met zijn
serene rust indruk. Fotograferen mag niet maar stiekem maken we toch een paar
haastige foto’s.
Het witte Studenica-klooster blinkt in de zon |
Studenica |
Fresco's in de kerk in Studenica |
Fresco van een serene gekruisigde Christus |
Binnenland
Na dit kloosterbezoek in de ochtendrust rijden we via
dezelfde weg als gisteren door het dal van de Ivar weer terug naar Kraljevo.
Onderweg hebben we nog een mooi gezicht op de burcht Maglic.
Langs de rivier Ivar |
Langs de Ivar |
Gezicht op fort Maglic |
Onze tocht voert
verder door het binnenland van Servië naar het Zuid-Oosten.
We rijden over de 5 naar Trstenik. We hebben na Kraljevic de 102 op het oog maar TomTom laat on afslaanbij Bela
Voda en leidt ons via allerlei ‘witte weggetjes’ naar Blace.
Die route voert ons door brede
vruchtbare valleien met veel tuinbouw, fruitteelt en ook wat wijnbouw.
Uiteindelijk een betere route dan de beoogde 102, want die bleek het laatste stuk wel erg hobbelig. Na verder gehotse-knotst te zijn naar Prokuplje en langs de M1, houden we het voor het laatste stuk voor gezien. We rijden over de Autoput 1 tot motel Predejane, waar we een plaatsje voor de nacht vinden.
Uiteindelijk een betere route dan de beoogde 102, want die bleek het laatste stuk wel erg hobbelig. Na verder gehotse-knotst te zijn naar Prokuplje en langs de M1, houden we het voor het laatste stuk voor gezien. We rijden over de Autoput 1 tot motel Predejane, waar we een plaatsje voor de nacht vinden.
Gereden: 256 kilometer
Overnacht: Bij Motel
Predejane aan M1 campercontact nr 19683
Weer: Blauwe lucht,
zonnig, 27 graden. Bui aan het einde van de middag.