Dit blog is verplaatst naar www.slakopreis.nl - West Balkan. U wordt binnen 5 seconden doorgeleid naar deze site.
Dag 1 t/m 3 22, 23, 24 mei
We willen naar de West-Balkan en die ligt niet naast de deur als je in West-Nederland woont. We doen 2,5 dag over de 1230 kilometer naar Ptuj in Slovenië.
Onze reis begint vrijdag 22 mei. Paspoorten en creditcards? Check. Kaarten en gidsen? Check. Pindakaas en hagelslag? Check. En zo checken we 1001 dingen. En nog een paar meer deze keer, want via Holidaylink komt een familie op huis en tuin en bovenal op poes Matsy passen. De familie arriveert na ons vertrek en we willen het huis natuurlijk wel spic en span achterlaten voordat we vrijdag om 9.30 uur de deur achter ons dicht trekken.
Hoewel we soms graag als slakken rustig aan binnenwegen zoeken, kiezen we nu toch voor de Duitse Autobahn. Via Venlo, Keulen rijden we over de Rechtsrheinische Autobahn A3 via Frankfurt naar Wurzburg. Zo’n 20 kilometer later vinden we rond 18.00 uur een plaatsje op http://www.camping-mainblick.de in Schwarzach-Schwarzenau .
Hoewel we veel files verwachtten, is dat vandaag mee gevallen en kijken we terug op een voorspoedige tocht langs en door het groene, glooiende en weidse Duitse landschap.
We hebben vandaag 555 kilometer gereden.
Dat er geen files zijn kunnen we zaterdag 23 mei niet zeggen. Voor en na Nürnberg staan we soms stil en rijden we soms stapvoets verder. Het schiet niet op en bovendien reizen na Passau donkere wolken en kletterende regen met ons mee. Kort voor Graz in Oostenrijk houden we het na 19.00 uur voor gezien en zetten de camper op de handrem op de kleine camping-lanzmaierhof in Frohnleiten. We staan er in een boomgaardje achter een oud hotel, annex restaurant.
Het is allemaal wat vergane glorie maar de vriendelijkheid van de gastheer maakt alles goed. Zoals in Fawlty Towers vervult hij meerdere rollen en verandert hij met behulp van een wit jasje van gastheer in kok. Met verve bereidt hij in die rol voor ons een eenvoudige maar voedzame (en lekkere) maaltijd: verse, plat geslagen cordon bleus met sla.
We hebben vandaag 559 kilometer gereden.
Ptuj
Zondag 24 mei resten ons dan nog slechts 120 kilometer naar camping-terme in ptuj in Slovenië. (ACSI—camping). campercontact. nr 10077.
Vlakbij de camping ligt een uitgestrekt complex met vele zwembaden met glijbanen en dergelijke. Dat laten we voor wat het is, ook omdat zon en wolken elkaar vandaag afwisselen. In plaats daarvan wandelen we ‘s middags langs de rivier in een klein half uur naar het dorp Ptuj. Het is duidelijk een oud stadje, waar boven een kasteel torent. De Slovenen doen ook erg hun best om het toeristen naar de zin te maken met kamers, B&B , terrasjes en ijssalons. We treffen het, want deze dagen is in het dorp een soort zomermarkt gaande. Er staan kraampjes met lokale producten, de bewoners ontmoeten elkaar met glazen wijn en het plaatselijke koortje zingt. Een feestelijke zondagmiddag dus.
Van Ptuj naar Belgrado
Dag 4/5 25 en 26 mei
Servie
“Deze?”vraagt de vriendelijke oude baas in het restaurant van camping/annex ezelboerderij Zasavica bij Sremska Mitrovica in West-Servië. Althans, die vraag begrijpen wij als hij een plastic 3-liter fles (waarin in Nederland zonnebloemolie wordt verkocht) omhoog houdt. We knikken en krijgen een glas witte wijn ingeschonken. De communicatie verloopt met handen en voeten en een enkel woord Duits of Engels.
Dat wordt anders als later de baas arriveert. In goed Engels vertelt hij hoe zijn vader 17 jaar geleden gegrepen wed door het natuurgebiedje met allerlei flora en fauna. Vader wist het op een lijst van beschermde natuurgebieden te krijgen. In de loop der jaren zijn er een een boerderij met ezels, een restaurant en een camping gevestigd. De ezels leveren ezelinnenmelk, waar een bijzondere kaas van wordt gemaakt. Het geheel heeft ook een educatieve functie en trekt schoolklassen en toeristen. Voor groepen organiseert men rondvaarten door het gebied, dat sprekend op de Biesbosch lijkt, compleet met uitgezette bevers. Voor ons tweeën blijft de boot aan de kant liggen.
Tussen de buien door maken we een wandelingetje over het terrein, beklimmen de uitzichttoren en bewonderen we het ooievaarsnest.
De camping ligt niet ver van Sremska Mitrovica en die plaats was ooit een van de vier hoofdsteden van het Romeinse Rijk. Er zijn nog een paar overblijfselen van te zien. Ook die zien we tussen de buien door. We weten niet goed wie we moeten geloven: de Serviër, die vertelde dat het al vier weken regende of de campingbaas, die ons bezwoer dat het een week eerder meer dan 30 graden was. We neigen naar de eerste!
We zijn hier gekomen na een rijdag van Ptuj in Slovenië, door Noord-Kroatië. Een slaapverwekkende tocht door een vlak en saai landschap. Bovendien is het de gehele dag grijs, grauw en nat.
Rond Zagreb is wel te merken dat Kroatië zijn best doet om Westers te zijn. Ten Noorden van die stad passeren we een Amerikaans aandoend outletcenter en wat later een enorm winkelcentrum met Westerse ketens als Zara, H&M en C&A.
Dat beeld is drastisch anders als we eenmaal de grens met Servië over zijn. De oorspronkelijke snelweg van betonplaten heeft weliswaar een asfaltlaagje gekregen maar dengt-dengt nog steeds als vroeger. Eenmaal van de snelweg af, zijn de wegen wel heel maar lijken toch erg veel op een lappendeken. En ook de huizen tonen een duidelijk lager welvaartsniveau dan in de Westelijker landen.
Dinsdagmiddag rijden we door naar Belgrado
Gereden: Afstand Ptuj-Zasavica: 421 kilometer
Overnacht: camping-zasavica in Sremska Mitrovica campercontact 18471
Gereden: Afstand Zasavica-Belgrado-Zemun: 82 kilometer
Overnacht: camping Dunav in Zemun, Belgrado. campercontact nr. 15236
Servie
“Deze?”vraagt de vriendelijke oude baas in het restaurant van camping/annex ezelboerderij Zasavica bij Sremska Mitrovica in West-Servië. Althans, die vraag begrijpen wij als hij een plastic 3-liter fles (waarin in Nederland zonnebloemolie wordt verkocht) omhoog houdt. We knikken en krijgen een glas witte wijn ingeschonken. De communicatie verloopt met handen en voeten en een enkel woord Duits of Engels.
Dat wordt anders als later de baas arriveert. In goed Engels vertelt hij hoe zijn vader 17 jaar geleden gegrepen wed door het natuurgebiedje met allerlei flora en fauna. Vader wist het op een lijst van beschermde natuurgebieden te krijgen. In de loop der jaren zijn er een een boerderij met ezels, een restaurant en een camping gevestigd. De ezels leveren ezelinnenmelk, waar een bijzondere kaas van wordt gemaakt. Het geheel heeft ook een educatieve functie en trekt schoolklassen en toeristen. Voor groepen organiseert men rondvaarten door het gebied, dat sprekend op de Biesbosch lijkt, compleet met uitgezette bevers. Voor ons tweeën blijft de boot aan de kant liggen.
Niet de Biesbosch maar natuurgebied Zasavica |
Tussen de buien door maken we een wandelingetje over het terrein, beklimmen de uitzichttoren en bewonderen we het ooievaarsnest.
De camping ligt niet ver van Sremska Mitrovica en die plaats was ooit een van de vier hoofdsteden van het Romeinse Rijk. Er zijn nog een paar overblijfselen van te zien. Ook die zien we tussen de buien door. We weten niet goed wie we moeten geloven: de Serviër, die vertelde dat het al vier weken regende of de campingbaas, die ons bezwoer dat het een week eerder meer dan 30 graden was. We neigen naar de eerste!
Muurschildering verijst naar Romeins verleden |
Romeinse resten |
We zijn hier gekomen na een rijdag van Ptuj in Slovenië, door Noord-Kroatië. Een slaapverwekkende tocht door een vlak en saai landschap. Bovendien is het de gehele dag grijs, grauw en nat.
Rond Zagreb is wel te merken dat Kroatië zijn best doet om Westers te zijn. Ten Noorden van die stad passeren we een Amerikaans aandoend outletcenter en wat later een enorm winkelcentrum met Westerse ketens als Zara, H&M en C&A.
Dat beeld is drastisch anders als we eenmaal de grens met Servië over zijn. De oorspronkelijke snelweg van betonplaten heeft weliswaar een asfaltlaagje gekregen maar dengt-dengt nog steeds als vroeger. Eenmaal van de snelweg af, zijn de wegen wel heel maar lijken toch erg veel op een lappendeken. En ook de huizen tonen een duidelijk lager welvaartsniveau dan in de Westelijker landen.
Dinsdagmiddag rijden we door naar Belgrado
Gereden: Afstand Ptuj-Zasavica: 421 kilometer
Overnacht: camping-zasavica in Sremska Mitrovica campercontact 18471
Gereden: Afstand Zasavica-Belgrado-Zemun: 82 kilometer
Overnacht: camping Dunav in Zemun, Belgrado. campercontact nr. 15236
Belgrado
Servie – Belgrado
Dag 6 27 meiWe zijn de laatste dagen gewend geraakt aan grijs en grauw weer, waarbij de kletterende plensbuien zich afwisselen met zeurende druilregens. Dat weer weerhoudt ons dus niet om - gewapend met paraplu's – het 800 meter lange weggetje van de camping af te lopen naar de hoofdweg om daar bus 704 of 706 te nemen naar het eindpunt in Belgrado-centrum.
Veel speciale gebouwen kent de stad niet, mede omdat deze door de eeuwen heen speelbal is geweest van Ottomanen en Habsburgers. Bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en later de Balkanoorlog deden de stad ook geen goed. Toch zijn er her en der nog wel wat oude, pompeuze gebouwen te zien. Verder doet de stad vooral zijn best om bijdetijds, Westers en modern te zijn.
Belangrijkste bezienswaardigheid is het fort, hoog boven de stad, vanwaar je een prachtig zicht hebt op het samen gaan van de rivieren Sava en Donau.
Het fort toren hoog boven de rivier uit |
Sava en Donau komen samen |
Op de boten aan de overkant van de rivier zijn in de zomer discotheken en dergelijke gevestigd. |
http://www.belgradewalkingtours.com en http://belgradefreetour.com/ organiseren wandeltochten met gids door de stad. Een jonge studente van de laatstgenoemde organisatie leidt ons en vier anderen door het centrum. Ze vertelt ondermeer dat Servische kinderen zowel het gewone als het Cyrillische schrift leren en ook dat inwoners uit de verschillende landen uit het voormalige Joegoslavië eigenlijk dezelfde taal spreken en elkaars dialect kunnen verstaan. Behalve het fort laat ze vooral de uitgaanswijken zien en een markt en vertelt ze daar over. Het wordt ons wel duidelijk dat de stad een hip en gezellig uitgaansleven kent, wat heel wat jonge toeristen aan trekt.
Uitgaanswijk Skaderlija |
Markt |
In uitgaansstraat Silicon Valley |
Kerken als de Markus-kerk en de St.Sava basiliek
liggen helaas niet op de gevolgde wandelroute.
We hebben echter geen zin meer om de route naar deze
plaatsen na de tour nog op te zoeken en rijden met de bus weer terug naar de
camping.
Gereden met de camper: 0 kilometer
Overnacht: camping Dunav in Zemun, Belgrado campercontact nr 15236
Weer: regenachtig
Gereden met de camper: 0 kilometer
Overnacht: camping Dunav in Zemun, Belgrado campercontact nr 15236
Weer: regenachtig
Kremna en omgeving
Dag 7 28 mei
Van Belgrado naar Kremna
Wie door Servië trekt, moet geen haast hebben. De
afstand van Belgrado-Zemun naar Kremna in West-Servie is zo’n 200 kilometer
maar vergt een reistijd van ruim 4,5 uur zuivere rijdtijd.
Onze Tom-Tom kent
wel voldoende wegen in Servië maar helaas maar weinig plaatsen. Het invoeren
van een route naar de uitgezochte camping Viilmajovca bij Kremna is daardoor
niet eenvoudig. In een combinatie van kaart en Tom-Tom lukt het ons toch onze
weg te vinden.
De route voert ons door de buitenwijken van Belgrado,
via allerlei ‘witte’ weggetjes uiteindelijk naar weg 19 en vandaar via weg 101
naar Valjevo. De wegen zijn best wel goed berijdbaar maar er zijn ook stukken,
waar het flink sturen is om de kuilen en gaten te vermijden. We komen door
dorpjes met lintbebouwing en zien afwisselend opgeknapte en nog niet afgebouwde
huizen. Het boerenland ligt er meestal schoon en georganiseerd rommelig bij.
Die indruk is anders als er sprake is van enige
industrie; vaak ziet dat er vuil of vies en zeker rommelig uit.
Onderweg op de autoweg |
Rondom Valjevo wordt het landschap heuvelachtiger en
na deze stad voert weg 21 ons echt over bergen en door dalen. Echt armoedig
vinden we het hier niet maar het is wel duidelijk dat het land in opbouw is en dat
het welvaartsniveau nog flink wat lager ligt dan in West-Europa.
Kremna
Via de vuile industriestad Uzice komen we in het dorp Kremna.
Daar vinden we op camping Viljamovka een plekje tussen de jonge perenbomen en
worden we allerhartelijkst ontvangen door de oude campingbaas. Met hulp van
zijn assistente, die een paar woorden Engels kent, legt hij de
bezienswaardigheden van de streek uit.
Die uitleg gaat gepaard met glaasjes door
hem zelf gestookte perenbrandy. Gul worden daarbij telkens onze glaasjes weer
bij geschonken. “Op één glas kun je niet lopen”, zo legt hij met zijn drie
woorden Engels uit. Bovendien zorgt zijn met een medaille bekroonde destillaat
volgens hem zowel voor zuiver bloed, als voor een opgeruimde geest en is het
spul ook nog karaktervormend. Tegen zo veel vriendelijkheid en argumenten zijn
we niet opgewassen. Overladen met tips voor morgen – en een heel klein beetje
tipsy – lopen we terug naar de camper.
Kamperen tussen de perenbomen |
Uitzicht vanaf de camping |
Hooischelven vlakbij de camping |
De distilleerderij van de campingbaas |
Gereden: 216 kilometer
Overnacht: Camping
viljamovka in Kremna campercontact. 22561
Weer: Bedekte lucht
maar droog.
Dag 8 29 mei
Openlucht museum Sirogojno
Openlucht museum Sirogojno
Eindelijk, daar is-tie dan: de zon!
Eigenlijk willen we mee met het smalspoortreintje in
Mokra Gora, maar dat blijkt deze morgen in dit schoolreisjesseizoen helemaal
vol te zitten. We maken daarom een reservering voor morgen en bezoeken vandaag
het openlucht museum Sirogojno.
Het wordt een mooie rit door het berglandschap. Met
een combinatie van kaart, aanwijsborden langs de weg en TomTom (Sirogojno valt onder Nuttige plaats
– toeristische attractie) vinden we na ca. een uur rijden over smalle
regionale weggetjes het dorp moeiteloos.
Sirogojno is een etnisch dorp met oude, houten huizen
uit de streek. Het laat zien hoe er aan het einde van de 19e eeuw
werd geleefd. Rond het hoofdhuis werden kleine huisjes (niet meer dan een
slaapkamer) gebouwd voor de getrouwde zonen. Verder waren er op het erf
schuurtjes, stallen voor vee, ruimtes om kaas te maken, andere om groenten te
bewaren en weer andere om fruit te drogen. Leuk om te zien.
Openlucht museum |
Interessant vonden we ook het breimuseum, waarin werd
uitgelegd hoe in de 60-er en 70-er jaren de vrouwen uit de regio zich een
inkomen verwierven door truien, vesten en jassen te breien van prachtig
gekleurde IJslandse wol. Ze waren beroemd om hun deels ingebreide en deels
geborduurde patronen. Nog altijd worden in kraampjes lokale breiwerken
verkocht. .
Hedendaags leven
Hedendaags leven
Eenmaal terug op de camping raken we in gesprek met de vrouw van de campingbaas, die wat Engels spreekt. Zij is er alleen in weekenden. Ze vertelt dat het terrein van haar grootvader is geweest. Haar man – een oud-professor (leraar denken wij) in de muziek – is wat jaren geleden de camping begonnen.
De
twee dochters hebben respectievelijk Engels en Farmacie gestudeerd maar
verdienen slecht. Volgens haar verlaten daarom veel jonge mensen, die hebben
gestudeerd het land. Toekomst voor haar kleindochters ziet zij vooral in
Europa. De opbrengst van de camping moet helpen om die meisjes in Oostenrijk te
laten studeren. Daarmee wordt meteen duidelijk waarom de prijzen hier in euro’s
staan.
De vrouw van de campingbaas wenst voor haar kleindochters een betere toekomst dan deze. |
Gereden: 118 kilometer
Overnacht: Camping viljamovka in Kremna campercontact. 22561
Weer: blauwe lucht en zonnig
Dag 9 30 mei Treinrit Mokra Gora
Het hoort de laatste jaren bijna onverbrekelijk bij
onze reizen: een bijzondere treinrit. Meestal worden ze in de reisgidsen of de plaatselijke
brochures als ‘de mooiste’ of ‘de meest bijzondere’ treinreis omschreven. De
treinrit van vandaag vormt daarop geen uitzondering. Het traject staat bekend
als de Sargan 8 bij Mokra Gora, zo’n 15 kilometer van de camping.
De rit in de oude rijtuigen is zeker charmant en het
landschap is mooi, zij het niet spectaculair. Eigenlijk gaat het bij dit
treintje vooral om het vernuft van de spoorwegingenieurs, die het smalspoor in
de twintiger jaren van de vorige eeuw aanlegden.
Net als in Flam in Noorwegen (flam-trein) bestaat dat vernuft er uit
dat zij kans zagen om over een lengte van 15 kilometer bijna 300 meter
hoogteverschil te overbruggen. Dat deden ze door 22 tunnels door de bergen te
hakken en 5 bruggen te bouwen. Over en door de berg heen beschrijven de rails
een 8, vandaar de naam van het traject, dat ooit deel uitmaakte van een
spoorlijn, die Belgrado met Dubrovnik verbond.
De rit gaat van rechtonder naar links boven. Zie de 8. |
Op een klein stationnetje . . . . |
Het lijntje hield in 1974 op te bestaan en raakte in
bijna 25 jaar overwoekerd door onkruid en in verval. In 1999 hebben enthousiaste
vrijwilligers het met steun van de spoorwegmaatschappij voor elkaar gekregen
dat het traject weer in oude glorie werd hersteld en het treintje weer ging
rijden. Dit laatste tot grote vreugde van de regio, want sindsdien is het een
toeristische attractie, die veel bezoekers trekt.
Uitzicht vanuit de trein |
Na afloop van de ruim twee uur durende rit heen en
terug bezoeken we nog het filmdorp Kustendorf (Drvengrad). Het dorp is ooit
gebouwd door filmregisseur Emir Kusturica voor zijn film ‘Life is a Miracle’.
Het mocht wat kosten zeker! Inmiddels is het geheel in gebruik als een hotel en
kun je in de verschillende huisjes overnachten.
Gereden: 29 kilometer
Overnacht: Camping Viljamovka in Kremna campercontact. 22561
Weer: blauwe lucht en zonnig
Kloosters en binnenland
Dag 10 31 mei Ovcar Banja kloof en Zica klooster
Vandaag hebben we ons het reizen hier weer wat meer
eigen gemaakt.
TomTom kent na wat updaten naast de wegen nu ook de
plaatsen. En dat helpt goed om onze weg uit te stippelen. De route voert na Uzice en
Pozega door de Ovcar Banja kloof. Het heet kloof maar wij vinden het meer een
dal, waar de rivier Detinja doorheen voert.
Omdat we geld wilden pinnen zijn we
eerst door gereden naar Cacak. Daarna leek het aantrekkelijk om dezelfde route
door de kloof terug te rijden naar de camping Ovcar Banja aldaar. Dat bleek een vergeefse
tocht: de camping was dicht en zag er ook wel erg primitief uit.
Zica Klooster
Na voor de
derde keer dezelfde weg te hebben gezien, zijn we via Kraljevo door gereden
naar het Zica-klooster, zo’n 5 kilometer ten zuiden van Kraljevo.
Dat rode klooster blijkt veel kleiner dan we dachten.
Het ligt er prachtig bij, in een klein park,
maar met een goed half uur hebben we het wel bekeken. Het klooster is
rond 1200 gebouwd en fungeerde als kroningskerk van de koningen van Servië in
de 13e eeuw. De oudste fresco’s dateren uit 1212. Helaas zijn er in
de loop der jaren nog al wat vernielingen geweest, waardoor er van de originele
fresco’s nog slechts delen te zien zijn. Voor de Serven zelf is het klooster
duidelijk een heilige plaats. We zien veel jonge mensen eerbiedig de iconen
groeten of kussen.
Fotograferen mag niet; deze afbeelding komt van iternet |
Interieur kerk Zica klooster |
Zica klooster |
Van ons oorspronkelijke plan om op het parkeerterrein
van het klooster te overnachten (er staat een toiletgebouw bij) hebben we
afgezien; het was nog vroeg en zo gezellig is zo’n parkeerterrein niet
In plaats daarvan zijn we doorgereden naar klooster
Studenica. Een prachtige tocht van zo’n anderhalf uur, waarbij de weg wordt
geflankeerd door groen beboste bergen.
Na met z’n tweeën voor 13 euro te hebben gegeten mogen
we gratis overnachten bij het restaurant, vlakbij dit klooster.
Gereden: 230 kilometer
Overnacht:
Parkeerplaats van restaurant bij klooster Studenica
Weer: blauwe lucht en
zonnig
Dag 11 1 juni Studenica klooster en binnenland
Het Servisch-Orthodoxe geloof hoort bij de kunst en
cultuur hier. Koningen stichtten kloosters, monniken maakten regels en zo
hoorden kerk en staat heel lang bij elkaar. Servië heeft heel veel kloosters en
in vrijwel allemaal vind je fresco’s.
Studenica klooster
Niet dat wij al die kloosters hebben bezocht maar de mooiste en belangrijkste, Studenica, wilden we zeker niet over
slaan. Het is wel duidelijk dat die koningen en monniken voor hun kloosters
prachtige plekken uit zochten en dit klooster
is daar geen uitzondering op. Het ommuurde complex ligt in een
schitterende omgeving, tussen beboste bergen.
De fresco’s in de kerken hebben prachtige kleuren,
waarbij rood, blauw en goud de boventoon voeren. Helaas zijn ook in Studenica
de fresco’s erg beschadigd. Veel ervan zitten hier vol putjes, omdat men er in
vroeger tijden een extra laag overheen wilde stuken. Om die te laten hechten,
maakte men in de onderlaag maar putjes . . . .
Ondanks deze beschadigingen maakt de kerk met zijn
serene rust indruk. Fotograferen mag niet maar stiekem maken we toch een paar
haastige foto’s.
Het witte Studenica-klooster blinkt in de zon |
Studenica |
Fresco's in de kerk in Studenica |
Fresco van een serene gekruisigde Christus |
Binnenland
Na dit kloosterbezoek in de ochtendrust rijden we via
dezelfde weg als gisteren door het dal van de Ivar weer terug naar Kraljevo.
Onderweg hebben we nog een mooi gezicht op de burcht Maglic.
Langs de rivier Ivar |
Langs de Ivar |
Gezicht op fort Maglic |
Onze tocht voert
verder door het binnenland van Servië naar het Zuid-Oosten.
We rijden over de 5 naar Trstenik. We hebben na Kraljevic de 102 op het oog maar TomTom laat on afslaanbij Bela
Voda en leidt ons via allerlei ‘witte weggetjes’ naar Blace.
Die route voert ons door brede
vruchtbare valleien met veel tuinbouw, fruitteelt en ook wat wijnbouw.
Uiteindelijk een betere route dan de beoogde 102, want die bleek het laatste stuk wel erg hobbelig. Na verder gehotse-knotst te zijn naar Prokuplje en langs de M1, houden we het voor het laatste stuk voor gezien. We rijden over de Autoput 1 tot motel Predejane, waar we een plaatsje voor de nacht vinden.
Uiteindelijk een betere route dan de beoogde 102, want die bleek het laatste stuk wel erg hobbelig. Na verder gehotse-knotst te zijn naar Prokuplje en langs de M1, houden we het voor het laatste stuk voor gezien. We rijden over de Autoput 1 tot motel Predejane, waar we een plaatsje voor de nacht vinden.
Gereden: 256 kilometer
Overnacht: Bij Motel
Predejane aan M1 campercontact nr 19683
Weer: Blauwe lucht,
zonnig, 27 graden. Bui aan het einde van de middag.
Abonneren op:
Posts (Atom)